ช่วงนี้เห็นเพื่อนแอดแชร์กันว่า "บัญชี ธรรมศาสตร์ บางโต๊ะเริ่มมีมติยกเลิกระบบโต๊ะ"
ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวคือ เด็กยุคนี้ความคิดล้ำดีเนอะ เพราะมันไม่เคยอยู่ในหัวแอดมาก่อนในตอนนั้น
แอดเป็นศิษย์เก่าคณะนี้ตอน ป. ตรี และยังได้ช่วยงานคณะนี้อยู่บ้าง
เลยได้เห็นวิวัฒนาการของเด็กรุ่นใหม่ๆที่ Critique เก่งกว่ารุ่นแอดขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยข้อมูลที่มันเข้าถึงง่าย รอบด้าน และเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น
ย้อนกลับไป 10 ปีที่แล้ว ตอนแอดยังเป็น Freshy
พอเข้ามหาลัยมาวันแรกจะถูกสุ่มให้เข้าโต๊ะ ก. ไก่ ถึง ญ. หญิง
(และเวลาคนเรียกชื่อจะถูกสอนให้มีชื่อโต๊ะตามหลัง เช่น เคนนี่ จ.จาน)
เท่าที่จำความได้แต่ละโต๊ะจะมี Branding เป็นของตัวเอง เพื่อให้โต๊ะมีตัวตนในคณะ
เช่น บางโต๊ะต้องชนะร้องเพลง หรือ ชนะลีด ซึ่งการเข้าร่วมกิจกรรมโต๊ะก็จะมีข้อดีข้อเสีย 🙂
แต่ด้วย Collective Identity ของโต๊ะ ทำให้บางทีเด็กในโต๊ะต้องยินยอมทำตามเงื่อนไข
ของระบบที่ถูกเซตไว้เพื่อที่จะอยู่รอดในสังคมของโต๊ะ
ซึ่งพี่เองก็ถูกปลูกฝังว่า "ถ้าไม่เข้ากิจกรรมโต๊ะก็จะไม่มีเพื่อนและรุ่นพี่ไม่อยากช่วยเหลือ"
หรือ "ถ้าไม่จ่ายเงินโต๊ะจะโดนเพื่อนประณาม"
ตอนนี้มีรุ่นน้องยกประเด็นขึ้นมาว่า "ทำไมต้องจ่ายเงินเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่เราไม่ได้อยากเลือก
ในเมื่อการเข้ามหาลัยและคณะมันอยู่ที่คะแนน" (แอดเข้าใจว่าถ้ามันเป็นภาษีสังคมที่เขาเลือก เขาก็คงเต็มใจที่จะจ่าย)
บางคนอาจให้เหตุผลว่า การมีสังคมในโต๊ะทำให้การันตีการมีเพื่อน
หรือ ความกดดันของโต๊ะเชียร์และระบบโซตัสคือการฝกให้เราหัดเป็นคนที่รับแรงกดดันได้
เพื่อพอเรียนจบไปแล้วเราจะได้ทำงานกับคนอื่นๆที่แตกต่างและหลากหลายจากตัวเรา
แต่ในความเป็นจริงพอเราโตมาอยู่ในช่วงชีวิตวัยทำงานแล้ว
การทำงานคือหน้าที่เราทำงานร่วมกับคนอื่นได้เพราะความรู้ความสามารถ
และการได้รับมิตรภาพคือผลพลอยได้จากสังคมการทำงาน
การเข้ามหาวิทยาลัยกับการร่วมกิจกรรมในระบบโต๊ะ ถ้ามองในยุค 2021
มันคือการตีกรอบสังคม เพื่อให้สร้างมิตรภาพในกลุ่มนี้
ซึ่งการสร้างมิตรภาพแบบนี้เป็นเกิดจากการถูกบังคับให้สร้าง
(มันก็จะมีคนที่โอเคและไม่โอเคจากระบบนี้ อย่างน้อยคนที่ไม่โอเคก็น่าจะมีสิทธิเลือกได้)
และแอดก็เห็นด้วยเช่นกันว่าที่กิจกรรมบางกิจกรรมที่มีแนวโน้มไปในทาง Sexist,
กิจกรรมที่ Bully คนทางอ้อม หรือ กิจกรรมที่ตัดสินคนจาก Apperance ก็ควรได้รับการยกเลิก
บางทีเราไม่ควรให้เหตุผลว่า "ต้องทำเพราะสืบต่อกันมา" หรือ "บอกว่าสิ่งที่ทำมันดีที่สุดแล้ว"
เพราะเมื่อนั้นมันจะไม่เกิดการพัฒนา และ การที่ไม่ตั้งคำถามก็จะไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น
Comments